Starters

Levensloop

Zelf doen

Juridisch

Fiscaal

Werken

over de grens

Home

Profiel

Contact

Nieuws

Zorgverzekeringen

Nederland en de Zorgverzekeringswet  

De politiek heeft met de introductie van het nieuwe zorgverzekeringsstelsel ervoor gekozen om de Nederlandse volksverzekeringen uit te breiden met een zorgverzekeringssysteem waarvan de uitvoering wordt overgelaten aan privaatrechtelijke instellingen (de verzekeraars op de vrije markt).

Zij moeten zich evenwel houden aan publiekrechtelijke randvoorwaarden (gegarandeerde basisdekking).

Op zichzelf lijkt dit in strijd met het vrije verkeer van kapitaal en diensten zoals dat tussen de lidstaten van de EU onbelemmerd moet kunnen functioneren. Een sociaal systeem voor alle ingezetenen, uit te voeren door verzekeraars en uitvoeringsinstellingen binnen een publiekrechtelijke taak, wordt door Brussel toegestaan, maar het aan verzekeraars opleggen van beperking in de vorm van minimum voorgeschreven zorgkwaliteit tegen (vooral) van overheidswege vastgestelde tarieven, staat vanuit Brussel’s perspectief gelijk aan vloeken in de kerk.

De van ouds vertrouwde verzekeringsgedachte bekend als het solidariteitsbeginsel wordt in dit nieuwe systeem nog aanwezig geacht nu in het basissysteem ongeveer 80% zit ondergebracht van wat de gemiddelde Nederlandse ingezetene nodig heeft aan jaarlijkse curatieve zorg, Dat iedereen hiervoor verplicht is verzekerd wordt beschouwd als het fundament van solidariteit in dit zorgstelsel. Bij de aanvullende verzekeringen houden verzekeraars óók vast aan dit solidariteitsprincipe: in het gekozen pakket zit een vergoeding voor allerlei zaken, waarvan de verzekerde misschien alleen de extra hulpmiddelen gebruikt, terwijl hij of zij daarnaast ook bijdraagt voor hogere bijdragen die gepaard gaan met vergoeding voor bijvoorbeeld alternatieve geneeswijzen.

Randvoorwaarden

1. 1.De wet
   

2. 2.Nominale premie
   

3. 3.Zorgtoeslag
   

4. 4.Inkomensafhankelijke bijdrage
   

5. 5.Regeling No-claim teruggaaf
   

6. 6.Financiële gevolgen
   

7. 7.Wát indien méér premie is ingehouden dan het hoogst toelaatbare?
   

8. 8.Géén werkgevers vergoeding voor zorgverzekeringspremie?
   

9. 9.Het basispakket
   

10. 10.De DGA en het nieuwe zorgstelsel
    

11. 11.Meeverzekerde kinderen die elders wonen
    

12. 12.Tandarts, contracten en nieuwe zorgstelsel
    

13. 13.Zorgverzekeringswet en buitenlandse werknemers
    

14. 14.Zorgverzekeringswet en buitenlandse pensionada’s
    

15. 15.Naturapolis of Restitutiepolis? De route van de doktersrekening!
    

16. 16.Ontslagvergoeding
    

Impliciet is daarmee duidelijk dat wanneer iedereen gaat kiezen voor een verzekering die heel erg is toegespitst op de eigen wensen van het moment, al doende het handhaven van de brede aanpak (solidariteitsprincipe) moeilijk wordt. Het ontstaan van kleine clubjes die heel specifieke risico’s willen verzekeren, zal het totale stelsel duurder maken. Met het bewust maken van de verzekeringsconsument op het nieuwe zorgsysteem en de bijbehorende scherpe keuze voor een nieuwe verzekering, is dit evenwel een onontkoombaarheid. Om het met een eenvoudig voorbeeld te stellen: waarom zou iemand met een kleine portemonnee meebetaling aan de verzekering van iemand die veel verre reizen maakt en daartoe van alles en nog wat wil bijverzekeren?

In het oude ziektekostenstelsel bestond een onderscheid tussen particulier- en ziekenfondsverzekerden. Dat onderscheid is verdwenen. De per 1 januari 2006 ingegane nieuwe Zorgverzekeringswet zorgt voor één basisverzekering curatieve zorg voor iedereen die verzekerd is onder de AWBZ (= alle ingezetenen van Nederland - de Belastingdienst spreekt evenwel simpel in termen van “wie in NL woont of werkt”).   In beginsel moet iedere ingezetene zich verplicht verzekeren voor de basisverzekering. De dekking van de basisverzekering is wettelijk vastgesteld en komt in grote lijnen overeen met het oude ziekenfondspakket. Daarnaast kan men zich bijverzekeren voor aanvullende pakketten.

aangesloten bij:

Zorg

Verzekering